Victor Hugo noemde de restanten van de Adbij van Jumièges in Normandië ooit: "La plus ruine de France". Ik heb de plek tijdens ons bezoek niet ervaren als een ruïne maar als een geraamte dat wellicht door 'tekortkomingen' juist krachtiger is. Jumièges is een ruimtelijke structuur die net als een coulissenlandschap een aaneenschakeling van 'buitenkamers' is die in elkaar overvloeien. Toen wij de plek bezochten bleek er een prachtige tentoonstelling van Noémie Goudal te zijn. Één van de ruimtes van het park leek me daarna uit te nodigen om er iets mee te doen. Alsof het door keermuren en trappen omkaderde grasveld wachtte dat er een nieuwe open structuur op gezet werd. Een 'nieuw' karakter in het theatrale coulissenlandschap.