Niet ver van ons thuis in Kerkrade kun je kijkend richting Duitsland diverse mijnbergen zien. In Alsdorf liggen er drie dicht bijeen. Dit zijn de mijnbergen van de voormalige Grube Anna. De Halden heten Anna I, Anna II en Anna Noppenberg. Deze laatste is door zijn omvang en hoogte (bijna 100 meter hoog t.o.v. het bestaande maaiveld) een enorm imposant artefact van het mijn verleden.
​
De berg is echter verboden terrein. Door het ontsnappen van gassen en het zeer sporadisch optreden van kleine Halde branden, ontstaan bijzondere mineralen, welke tot gevolg hebben dat er plaatselijk een bijzondere plantengroei op de berg ontstaat die vervolgens ook zeldzame. insecten met zich meebrengt. Hierdoor zijn de Anna Halden een natuurgebied geworden. Dus een volledig kunstmatige, door mensen hand gemaakte berg mag opeens niet meer door de mens betreden worden omdat we anders de natuur zouden verstoren. De mens is enorm dubbel in het bepalen wat natuurlijk is en wat artificieel, wat waardevol en waardeloos is. Oorzaak en neveneffect worden tijdens dit handelen ook nog wel eens verwisseld. Daarom wil ik de berg terug geven aan de makers, aan de mens, waarbij de bijzondere samenkomst van het. ‘natuurlijke’ en het kunstmatige karakter leiden tot een meerwaarde voor de omgeving. In het Rijnland is er van de 15e eeuw tot aan de Reformatie een grote verering van de Heilige Anna geweest, de moeder van Maria, de grootmoeder van Jezus. In de kunst worden in deze periode vele beelden en schilderijen hieraan gewijd. Anna te drieën is een voorstelling van wat ook wel de aardse drie-eenheid (Trinitas Terrestris) wordt genoemd. In Duitsland noemt men dit Anna Selbdritt. Ik vind dit een fascinerend gegeven in relatie tot de drie kunstmatige, aardse mijnbergen in Alsdorf.
​
Het verhaal van de aardse drie-eenheid en de Heilige Anna wordt beschreven in het Proto Evangelie van Jacobus. Een aprocriefe tekst van het Nieuwe Testament. In het project Anna Selbdritt voor de Anna Noppenberg halde graaf ik de berg volgens de scenografie van het Proto. Evangelie af. Dat wil zeggen ik graaf wegen, paden, ruimtes uit de berg zodat ik enerzijds de berg weer toegankelijk maak voor de makers en anderzijds een nieuwe, historische, poëtische betekenis geef aan het momenteel nutteloze en ontoegankelijke artefact.